- حسین ضمیری (حُ سَ نِ ضَ)
ابن محمد کمال الدین اصفهانی. رجوع به ضمیری کمال الدین و هدیه العارفین ج 1 ص 319 و ذریعه ج 7 ص 260 شود
معنی حسین ضمیری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ غَ یِ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبیدالله بن ابراهیم مکنی به ابوجعفر بغدادی معروف به ابن غضایری. از فقهای شیعه و متکلم و از رجال شناسان بود. تألیفات بسیار در کلام داردو یک رساله در رجال بنام ’الضعفاء’ دارد، که در آن مجروحین و غیر موثقان را جمع کرده و در 411 هجری قمری 1020/ میلادی درگذشته است. احوال او در ذریعه ج 4 ص 288 و فهرست کتاب خانه دانشگاه ج 2 ص 612 و معجم المؤلفین وسیر النبلاء ج 1 ص 73 و لسان المیزان و ایضاح المکنون و المیزان ج 1 ص 253 و تنقیح المقال و روضات الجنات ص 183 و هدیه العارفین ج 1 ص 308 و فهرست اعلام ذریعه آمده است. و رجوع به ابوجعفر حسین در این لغتنامه شود
(حُ سَ نِ اَ)
لغت نامه دهخدا
اصفهانی فرزند صاحب جمع زرگر خانه نادرشاه بود و شعر میگفت. کتابی مانند بوستان ساخته است. (ذریعه ج 9 ص 75)
(حَسْ سا)
لغت نامه دهخدا
ابن اسعد حمیری مکنی به ابوکرب از تبابعۀ یمن در جاهلیت است. در افسانه ها آورده اند: که با لشکری انبوه تا به سمرقند تاخت و به هرشهری که میرسید دانشمندان را با خود همراه میساخت، سپس به شام رفت و کاهنان آن دیار با خود به یمن آوردو در راه از کعبه گذشت و آن را پرده پوشانید و در بازگشت به یمن با بت پرستی مبارزۀ آشکار کرد و دو شهر ’مأرب’ و ’ظفار’ را پایتخت زمستانی و تابستانی خودگرفت، و در مأرب برای شاهزادگان مدرسه ساخت و این در پیرامن سدۀ چهارم پیش از میلاد مسیح بوده است. (زرکلی ج 1 ص 219 بنقل از تهذیب ابن عساکر) (مجمل التواریخ و القصص ص 150). افسانه های راجع به وی با ذوالقرنین و اسکندر مخلوط شده است. رجوع به ذوالقرنین شود
(حُ سَ نِ نَ مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن علی بن عبدالله مکنی به ابوعبدالله لغوی شاعر بصری. درگذشتۀ 385 هجری قمری 995/ میلادی اوراست: ’اسماء الفضه و الذهب’ و جز آن. (معجم المؤلفین از بغیه الوعاه 235) (کشف الظنون) (روضات الجنات) (هدیه العارفین ج 1 ص 306) (یتیمه الدهر ج 2 ص 126)
(حُ سَ نِ مُ)
لغت نامه دهخدا
ثابت ضریر بغدادی. درگذشتۀ 378 هجری قمری منظومه در قراآت عشر دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 306) (نکت الهمیان)
(حُ سَ نِ عُ مَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبداللطیف بن محمد العمری قادری خلوتی دمشقی معروف به ابن عبدالهادی مؤرخ نسابه در دمشق به سال 1162 هجری قمری 1749/ میلادی متولد شده و در 1216 هجری قمری 1801/ میلادی درگذشت. او راست: المواهب الاحسانیه و جز آن. (معجم المؤلفین از جلسه البشر) (تاریخ آداب اللغه ج 4 ص 294) (روض البشر 76) (هدیه العارفین ج 1 ص 328)